Woorden van de schikking op eeuwigheidszondag 2018
Vandaag gedenken we gemeenteleden die ons in het afgelopen kerkelijk jaar zijn ontvallen
Bij het gedenken is er ruimte voor tranen en verdriet om wie wordt gemist
maar ook kan troost worden gevonden in de belofte van Gods zorg voor onze dierbaren die er niet meer zijn.
Dit wordt ook weergegeven in de schikking.
We zien de kleuren rood, wit en groen
De rode taken duiden op de pijn die wordt ervaren door gemis en leegte
De rode gerbera’s geven de tranen weer van het verdriet om een afgebroken leven.
Maar het rood verbeeld ook Gods liefde die wordt ervaren van mensen om ons heen.
Het wit in de schikking staat symbool voor degenen die ons zijn voorgegaan, niet meer in ons midden , maar wel met ons verbonden
Wit staat ook een nieuw begin, nieuw leven door Gods liefde.
De gebogen kastanje takken duiden op dragen, steunen en omarming,
zij met ons en wij met hen.
Deze takken getuigen ook van hoop, want in het voorjaar zullen ze weer bloeien en vrucht geven.
In die hoop hebben we afscheid genomen, nieuw leven bij God.
De kastanje takken worden omgeven door hedera, altijd groen, dit geeft Gods trouw weer.
De bladeren van de vingerplant onderaan de schikking duiden ook op de dragende trouw van onze God en Heere.
De kaarsen die we zo dadelijk aansteken staan symbool voor de gestorvenen, ze worden aangestoken met het vuur van de Paaskaars, 5 kaarsen - een voor Aad, tante Joantje, Henk en Gerda, de 5e voor kaars voor geliefden die ons eerder zijn ontvallen. Het licht herinnert ons aan de opgestane Heer, Hij die in het donker voor ons uitgaat, op weg naar het land van belofte.
